Gefunden 42 Ergebnisse für: divitias
Egestatem operata est manus remissa ; manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos ; idem autem ipse sequitur aves volantes. (Liber Proverbiorum 10, 4)
Mulier gratiosa inveniet gloriam, et robusti habebunt divitias. (Liber Proverbiorum 11, 16)
Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam quærit ruinam, et qui evitat discere incidet in mala. (Liber Proverbiorum 17, 16)
Qui calumniatur pauperem ut augeat divitias suas, dabit ipse ditiori, et egebit. (Liber Proverbiorum 22, 16)
Qui coacervat divitias usuris et fœnore, liberali in pauperes congregat eas. (Liber Proverbiorum 28, 8)
vanitatem et verba mendacia longe fac a me ; mendicitatem et divitias ne dederis mihi: tribue tantum victui meo necessaria, (Liber Proverbiorum 30, 8)
Ne dederis mulieribus substantiam tuam, et divitias tuas ad delendos reges. (Liber Proverbiorum 31, 3)
Multæ filiæ congregaverunt divitias ; tu supergressa es universas. (Liber Proverbiorum 31, 29)
Avarus non implebitur pecunia, et qui amat divitias fructum non capiet ex eis ; et hoc ergo vanitas. (Liber Ecclesiastes 5, 9)
Ubi multæ sunt opes, multi et qui comedunt eas. Et quid prodest possessori, nisi quod cernit divitias oculis suis? (Liber Ecclesiastes 5, 10)
Et omni homini cui dedit Deus divitias atque substantiam, potestatemque ei tribuit ut comedat ex eis, et fruatur parte sua, et lætetur de labore suo: hoc est donum Dei. (Liber Ecclesiastes 5, 18)
vir cui dedit Deus divitias, et substantiam, et honorem, et nihil deest animæ suæ ex omnibus quæ desiderat ; nec tribuit ei potestatem Deus ut comedat ex eo, sed homo extraneus vorabit illud: hoc vanitas et miseria magna est. (Liber Ecclesiastes 6, 2)