Found 106 Results for: pacem
Adaperiat cor vestrum in lege sua, et in præceptis suis, et faciat pacem. (Liber II Maccabaeorum 1, 4)
Videbat enim sine regali providentia impossibile esse pacem rebus dari, nec Simonem posse cessare a stultitia sua. (Liber II Maccabaeorum 4, 6)
Qui cum venisset Jerosolymam, pacem simulans, quievit usque ad diem sanctum sabbati: et tunc feriatis Judæis arma capere suis præcepit. (Liber II Maccabaeorum 5, 25)
Judas autem arbitratus vere in multis eos utiles, promisit pacem: dextrisque acceptis, discessere ad tabernacula sua. (Liber II Maccabaeorum 12, 12)
nam, quamdiu superest Judas, impossibile est pacem esse negotiis. (Liber II Maccabaeorum 14, 10)
longitudinem enim dierum, et annos vitæ, et pacem, apponent tibi. (Liber Proverbiorum 3, 2)
Cum placuerint Domino viæ hominis, inimicos quoque ejus convertet ad pacem. (Liber Proverbiorum 16, 7)
Sponsa. Ego murus, et ubera mea sicut turris, ex quo facta sum coram eo, quasi pacem reperiens. (Canticum Canticorum 8, 10)
Et non suffecerat errasse eos circa Dei scientiam, sed et in magno viventes inscientiæ bello, tot et tam magna mala pacem appellant. (Liber Sapientiae 14, 22)
Corona sapientiæ timor Domini, replens pacem et salutis fructum: (Liber Ecclesiasticus 1, 22)
Homo enim iracundus incendit litem, et vir peccator turbabit amicos, et in medio pacem habentium immittet inimicitiam. (Liber Ecclesiasticus 28, 11)
Susurro et bilinguis maledictus, multos enim turbabit pacem habentes. (Liber Ecclesiasticus 28, 15)