Fundar 77 Resultados para: kamienie szlachetne
Ozjasz przygotował im, to jest całemu wojsku, tarcze, dzidy, hełmy, pancerze, łuki i kamienie do proc. (2 Księga Kronik 26, 14)
i rzekł w obecności braci swoich i wojska samarytańskiego: Co ci niedołężni Żydzi wyrabiają! Czy to im ujdzie płazem? Czy skoro złożą ofiarę, to już dzieło skończone? Czy ze zwałów gruzu wskrzeszą kamienie - wszak one są spalone! (Księga Nehemiasza 3, 34)
A gdy ich dostrzegli ludzie z miasta na szczycie góry, chwycili za broń i wyszli z miasta na szczyt góry. Wszyscy zaś procarze zagrodzili im dojście do wąwozu i rzucali na nich kamienie. (Księga Judyty 6, 12)
woda zniszczy kamienie, fala podmyje glebę; i Ty nadzieję niweczysz w człowieku. (Księga Hioba 14, 19)
Dobywa się z ziemi żelazo, kamienie na miedź przetapiają, (Księga Hioba 28, 2)
Twoi bowiem słudzy miłują jego kamienie i użalają się nad jego gruzami. (Księga Psalmów 102, 15)
Oczyścili oni świątynię i wynieśli splugawione kamienie na nieczyste miejsce. (1 Machabejska 4, 43)
a kamienie złożyli na oznaczonym miejscu na świątynnej górze, na tak długo, aż się ukaże prorok i nimi rozporządzi. (1 Machabejska 4, 46)
a otworzyli tajemne drzwi w suficie i zabili wodza, zrzucając na niego kamienie. Potem pocięli ich na kawałki, a głowy odcięli i wyrzucili tym, którzy byli na zewnątrz. (2 Machabejska 1, 16)
Gdy spłonęło to, co złożono w ofierze, kazał Nehemiasz pozostałą wodę wylać na wielkie kamienie. (2 Machabejska 1, 31)
Widząc gwałtowne postępowanie Lizymacha, jedni pochwycili za kamienie, drudzy za kije, niektórzy zaś nabrali leżącego tam piasku i jeden przez drugiego rzucali na ludzi Lizymacha. (2 Machabejska 4, 41)
On jednak powziął szlachetne postanowienie, godne jego wieku, powagi jego starości, okrytych zasługą siwych włosów i postępowania doskonałego od dzieciństwa, przede wszystkim zaś świętego i od Boga pochodzącego prawodawstwa. Dał im jasną odpowiedź mówiąc, aby go zaraz posłali do Hadesu. (2 Machabejska 6, 23)