Löydetty 90 Tulokset: Abraham i Sarah/page/1/page/3/page/7/page/8
Nie będziesz więc odtąd nazywał się Abram, lecz imię twoje będzie Abraham, bo uczynię ciebie ojcem mnóstwa narodów. (Księga Rodzaju 17, 5)
Abraham, upadłszy na twarz, roześmiał się; pomyślał sobie bowiem: Czyż człowiekowi stuletniemu może się urodzić syn? Albo czy dziewięćdziesięcioletnia Sara może zostać matką? (Księga Rodzaju 17, 17)
Wtedy Abraham, wziąwszy swego syna Izmaela i wszystkich zrodzonych w jego domu lub tych, których nabył za pieniądze - wszystkich swych domowników płci męskiej - jeszcze tego samego dnia obrzezał ciało ich napletka, tak jak mu to nakazał Bóg. (Księga Rodzaju 17, 23)
Abraham miał lat dziewięćdziesiąt dziewięć, gdy obrzezano ciało jego napletka, (Księga Rodzaju 17, 24)
Tego samego dnia zostali więc obrzezani: Abraham i syn jego Izmael, (Księga Rodzaju 17, 26)
Abraham spojrzawszy dostrzegł trzech ludzi naprzeciw siebie. Ujrzawszy ich podążył od wejścia do namiotu na ich spotkanie. A oddawszy im pokłon do ziemi, (Księga Rodzaju 18, 2)
Abraham poszedł więc spiesznie do namiotu Sary i rzekł: Prędko zaczyń ciasto z trzech miar najczystszej mąki i zrób podpłomyki. (Księga Rodzaju 18, 6)
Potem Abraham podążył do trzody i wybrawszy tłuste i piękne cielę, dał je słudze, aby ten szybko je przyrządził. (Księga Rodzaju 18, 7)
Abraham i Sara byli w bardzo podeszłym wieku. Toteż Sara nie miewała przypadłości właściwej kobietom. (Księga Rodzaju 18, 11)
Potem ludzie ci odeszli i skierowali się ku Sodomie. Abraham zaś szedł z nimi, aby ich odprowadzić, (Księga Rodzaju 18, 16)
Wtedy to ludzie ci odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. (Księga Rodzaju 18, 22)
Zbliżywszy się do Niego, Abraham rzekł: Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? (Księga Rodzaju 18, 23)