Löydetty 318 Tulokset: finis regni Iuda
Cum autem audieritis proelia et seditiones, nolite terreri; oportet enim primum haec fieri, sed non statim finis”. (Evangelium secundum Lucam 21, 9)
Iesus autem dixit ei: “Iuda, osculo Filium hominis tradis?”. (Evangelium secundum Lucam 22, 48)
“Viri fratres, oportebat impleri Scripturam, quam praedixit Spiritus Sanctus per os David de Iuda, qui fuit dux eorum, qui comprehenderunt Iesum, (Actus Apostolorum 1, 16)
Quem ergo fructum habebatis tunc, in quibus nunc erubescitis? Nam finis illorum mors! (Epistula ad Romanos 6, 21)
finis enim legis Christus ad iustitiam omni credenti. (Epistula ad Romanos 10, 4)
deinde finis, cum tradiderit regnum Deo et Patri, cum evacuaverit omnem principatum et omnem potestatem et virtutem. (Epistula I ad Corinthios 15, 24)
non est ergo magnum, si et ministri eius transfigurentur velut ministri iustitiae, quorum finis erit secundum opera ipsorum. (Epistula II ad Corinthios 11, 15)
quorum finis interitus, quorum deus venter et gloria in confusione ipsorum, qui terrena sapiunt. (Epistula ad Philippenses 3, 19)
finis autem praecepti est caritas de corde puro et conscientia bona et fide non ficta, (Epistula I ad Timotheum 1, 5)
ad Filium autem: “Thronus tuus, Deus, in saeculum saeculi, et virga aequitatis virga regni tui. (Epistula ad Hebraeos 1, 8)
proferens autem spinas ac tribulos reproba est et maledicto proxima, cuius finis in combustionem. (Epistula ad Hebraeos 6, 8)
Homines enim per maiorem sui iurant, et omnis controversiae eorum finis ad confirmationem est iuramentum; (Epistula ad Hebraeos 6, 16)