Löydetty 62 Tulokset: mundum
Ego lux in mundum veni, ut omnis qui credit in me, in tenebris non maneat. (Evangelium secundum Ioannem 12, 46)
Et si quis audierit verba mea, et non custodierit, ego non judico eum ; non enim veni ut judicem mundum, sed ut salvificem mundum. (Evangelium secundum Ioannem 12, 47)
Et cum venerit ille, arguet mundum de peccato, et de justitia, et de judicio. (Evangelium secundum Ioannem 16, 8)
Mulier cum parit, tristitiam habet, quia venit hora ejus ; cum autem pepererit puerum, jam non meminit pressuræ propter gaudium, quia natus est homo in mundum. (Evangelium secundum Ioannem 16, 21)
Exivi a Patre, et veni in mundum: iterum relinquo mundum, et vado ad Patrem. (Evangelium secundum Ioannem 16, 28)
Hæc locutus sum vobis, ut in me pacem habeatis. In mundo pressuram habebitis: sed confidite, ego vici mundum. (Evangelium secundum Ioannem 16, 33)
Sicut tu me misisti in mundum, et ego misi eos in mundum: (Evangelium secundum Ioannem 17, 18)
Dixit itaque ei Pilatus: Ergo rex es tu? Respondit Jesus: Tu dicis quia rex sum ego. Ego in hoc natus sum, et ad hoc veni in mundum, ut testimonium perhibeam veritati: omnis qui est ex veritate, audit vocem meam. (Evangelium secundum Ioannem 18, 37)
Sunt autem et alia multa quæ fecit Jesus: quæ si scribantur per singula, nec ipsum arbitror mundum capere posse eos, qui scribendi sunt, libros. (Evangelium secundum Ioannem 21, 25)
Deus, qui fecit mundum, et omnia quæ in eo sunt, hic cæli et terræ cum sit Dominus, non in manufactis templis habitat, (Actus Apostolorum 17, 24)
secundum hominem dico. Absit. Alioquin quomodo judicabit Deus hunc mundum? (Epistula ad Romanos 3, 6)
Propterea sicut per unum hominem peccatum in hunc mundum intravit, et per peccatum mors, et ita in omnes homines mors pertransiit, in quo omnes peccaverunt. (Epistula ad Romanos 5, 12)
