Księga Psalmów, 146
1. Alleluja. Chwal, duszo moja, Pana,
2. chcę chwalić Pana, jak długo żyć będę; chcę śpiewać Bogu mojemu, póki będę istniał.
3. Nie pokładajcie ufności w książętach ani w człowieku, u którego nie ma wybawienia.
4. Gdy tchnienie go opuści, wraca do swej ziemi, wówczas przepadają jego zamiary.
5. Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba, kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim,
6. który stworzył niebo i ziemię, i morze ze wszystkim, co w nich istnieje. On wiary dochowuje na wieki,
7. daje prawo uciśnionym i daje chleb głodnym. Pan uwalnia jeńców,
8. Pan przywraca wzrok niewidomym, Pan podnosi pochylonych, Pan miłuje sprawiedliwych.
9. Pan strzeże przychodniów, chroni sierotę i wdowę, lecz na bezdroża kieruje występnych.
10. Pan króluje na wieki, Bóg twój, Syjonie - przez pokolenia. Alleluja.