Księga Psalmów, 2
1. Dlaczego narody się buntują, czemu ludy knują daremne zamysły?
2. Królowie ziemi powstają i władcy spiskują wraz z nimi przeciw Panu i przeciw Jego Pamazańcowi:
3. Stargajmy Ich więzy i odrzućmy od siebie Ich pęta!
4. Śmieje się Ten, który mieszka w niebie, Pan się z nich naigrawa,
5. a wtedy mówi do nich w swoim gniewie i w swej zapalczywości ich trwoży:
6. Przecież Ja ustanowiłem sobie króla na Syjonie, świętej górze mojej.
7. Ogłoszę postanowienie Pana: Powiedział do mnie: Tyś Synem moim, Ja Ciebie dziś zrodziłem.
8. Żądaj ode Mnie, a dam Ci narody w dziedzictwo i w posiadanie Twoje krańce ziemi.
9. Żelazną rózgą będziesz nimi rządzić i jak naczynie garncarza ich pokruszysz.
10. A teraz, królowie, zrozumcie, nauczcie się, sędziowie ziemi!
11. Służcie Panu z bojaźnią
12. i Jego nogi ze drżeniem całujcie, bo zapłonie gniewem i poginiecie w drodze, gdyż gniew Jego prędko wybucha. Szczęśliwi wszyscy, co w Nim szukają ucieczki.